אמת
אמת ואמונה כל זאת אמת אמת ואמונה כל זאת אמת וקים עלינו וקים, וקים עלינוכי הוא השם אלוקינו ואין זולתו ואין זולתו ואין זולתו כי הוא השם הוא השם אלוקינו ואין, ואין זולתו
כי הוא השם אלוקינו ואין זולתו ואין זולתו ואין זולתו נאר ער איז ער, ער איז דער, ווער איז ער השם ואין זולתו
אני הולך
בדרך שאדם רוצה לילך מוליכין אותו מענטשעלע מענטשעלע מענטשעלע מענטשעלע מענטשעלע מענטשעלע באיזה דרך אתה רוצה לילךאני הולך לבית הכנסת לעבוד את בוראי יתברך שמו
נדבות פי רצה נא השם ומשפטיך למדני יהי רצון מלפניך השם
שתהא, שתהא תפילתי צלולה וזכה וברורה יהי רצון מלפניך השם
אתה הראת
אתה הראת לדעת הראת לדעת הראת לדעת כי השם הוא האלקים הוא האלקים הוא האלקיםאין עוד מלבדו אין עוד מלבדו אין עוד מלבדו אין עוד מלבדו
אין עוד מלבדו אפס זולתו אין עוד מלבדו אפס זולתו
אין כמוך באלהים ואין כמעשיך מלכות כל העולמים וממשלתך בכל דור ודור בכל דור ודור אין כמוך באלהים השם
יתן לך
יתן לך, יתן לך לך את ברכת אברהם לך לך ולזרעך, ולזרעך אתך ולזרעך אתךואעשך לגוי ואעשך לגוי גדול ואברכך ואגדלה שמך ואעשך לגוי ואעשך לגוי גדול ואברכך ואגדלה שמך והיה ברכה
לא לא לא לא לא לא והיה ברכה, והיה ברכה, והיה ברכה לא לא לא לא לא לא והיה ברכה, והיה ברכה, והיה ברכה
ס׳בענקט
מיט’ן סידור’ל געבויגן טרערן גיסן גאָס נאך גאָס פון הייליגן צדיק’ס אויגן קלאגט דעם תיקון חצות פון שלאף ער דערוועקט זיך א קול פון געוויין, עס קומט פון וואו דער בעל אכסניה שרעקט זיך צום צדיק גלייך גייט ער צומיין געטליכע גאסט, איך שטיי דא און וואונדער, וואס זענען די טרערן קוים האלב נאכט אזוי פארטראכט ביי מיר אין הויז מיין קינד איך וויין ווייל אונז וויל מיר קיין ירושלים זיך אומקערן ווען גיימיר שוין פון דעם גלות ארויס רבי טייערע, אזא גזירה, ווער וויל אונז פארטרייבן צו מיינע שאף אזוי צוגעבינדן, רבי, איך האף דו פארשטייסט א גוטע היימעלע מיט מיינע קינדערלעך, מיר ווילן דא פארבלייבן אין ירושלים וואס וועט זיין ווער ווייסט
דער צדיק הייבט אויף די אויגן, מיין קינד, זאגט ער צו אים פארקלעמט דא צווישן די גוים אזוי פאר’צער’ט ס’זעט דיר אויס ביי דיר אין פעלדל ביסטו אזוי באקוועם דער בורא אין גלות מיט אונז פארשפּארט אוי ווי גוט וועט זיין מיט משיח אין ירושלים יעדער איד אונטער זיין ביימעלע, אַן אמת’ע רוה נישט אקערן מיט שווערע עבודות, נישט דארפן זייען פרידן פאר אלע אידן אָן קיין מי
דעמאלטס וועט זיין מנוחה דעמאלטס וועט זיין שמחה אוי מנוחה, אוי ושמחה, אור ליהודים דעמאלטס וועט זיין מנוחה דעמאלטס וועט זיין שמחה אוי מנוחה, איי ושמחה, אור ליהודים
ירושלים אמאל ברינה אידן געווען אויסדערוועלט געזעסן מיט די שכינה מ’ווייסט גארנישט וואס ס’פעלט איש על מחנהו אָנעם עול פון דעם גוי מיר ווארטן שוין ונראהו בשוב השם את ציון
ווי א מאמע צו קינדערלעך אין בית המקדש אונטערן פארטוך ווי איין משפּחה בעיר מלוכה קרתא דירושלים פון גוטע זכרונות זיך צו דערמאַנען יעדער וואַרט’עך נאך אזויפיל יאר פארגעסט זיך דער אלטער היים
אוי טאטע, הבט משמים, אויף דיינע קינדער קוק שוין מיט תיקון חצות אזויפיל נעכט, נאכאלץ זעמיר דא אין אזא מנוחה ווער קען רוהן, באשעפער, אוי גענוג שוין ווילאנג וועט מען נאך זאגן לשנה הבא לשנה הבא, נאך די יאר, בארעה דישראל זען דעם אור הגנוז דעם אויבערשטן’ס קרוין והשיב לב אבות על בנים, אלע אויפאמאל אין ירושלים אונזער אמת’ע וואוין
דעמאלטס וועט זיין מנוחה דעמאלטס וועט זיין שמחה אוי מנוחה, איי ושמחה, אור ליהודים דעמאלטס וועט זיין מנוחה דעמאלטס וועט זיין שמחה אוי מנוחה, איי ושמחה, אור ליהודים